نقدی بر ساختار نظام در افغانستان
$18.00افغانستان بعد از عقبنشینی نیروهای اتحاد شوروی در سال ۱۹۸۹ و پایان جنگ سرد در دههی نود، از سوی غربیان، که روزگاری از جهاد و مقاوت ملی مردم افغانستان علیه تجاوز و اشغال نظامی اتحاد شوروی در سالهای ۱۹۸۹ – ۱۹۷۹ حمایت میکردند، به سرزمین فراموش شدهای تبدیل شد.
افغانستان بعد از سقوط رژیم کمونیستی داکتر نجیبالله در سال ۱۹۹۲ و پیروزی انقلاب اسلامی تحت رهبری مجاهدین، یکی از مهلکترین جنگهای قومی و مذهبی را تجربه کرد. این نبرد داخلی برای سیطره و آزادی، با درنظرداشت طبیعت منطقه و موقعیت استراتژیک این کشور، پیامدهای فراگیر و غیرمترقبهای داشت.
سقوط دولت، بیقانونی و اعمال خشونت در غیاب یک حکومت قابل قبول برای همه، زمینه را برای تروریستها (دهشتافگنان) و گروههای تندرو بیرون از افغانستان چون تنظيم القاعده فراهم ساخت تا مراکز خود را در افغانستان تأسیس و حمایت تعدادی از ساکنان شرق و جنوب کشور را جلب کنند.
عملکردهای غیر انسانی و خلاف موازین پذیرفته شدهی بینالمللی از سوی طالبان و حملات تروریستی سازمان القاعده در ۱۱ سبتمبر ۲۰۰۱ علیه ایالات متحدهی امریکا، بار دیگر افغانستان را از عزلت طولانی بیرون کرد و در محراق توجه جهانیان قرار داد. بعد از شکست طالبان، موج تازهای از تغییر و گذار به سوی دموکراسی (مردمسالاری) به همکاری غرب در افغانستان زیر پوشش معاهدهی بن (۲۰۰۱) شکل گرفت. در این معاهده تدوین قانون اساسی جدیدی برای کشور پیشبینی شد تا بر اساس آن، نهادهای دایمی حکومتی پایهریزی شده و اساس یک نظام دموکراتیک باثبات گذاشته شود و این نظام جدید، جای رژیمهای ناکام قبلی را بگیرد.
در مرحلهی پساطالبان، افغانستان از زوایای مختلف، چه در سطح اکادمیک و چه در سطح رسانهها، مورد مطالعات و پژوهشهای متعدد قرار گرفته است؛ ولی تا هنوز مطالعهی همهجانبه و گستردهای در زمینهی تأثیر قانون اساسی جدید و نظام که برای کشور به ارمغان آورده، بر تحکیم دموکراسی و مهار جنگ در افغانستان، صورت نگرفته است. بنابراین، نیازی دیده میشود تا تأثیر قانون اساسی جدید بر تحکیم دموکراسی و مهار جنگ در افغانستان، به مثابهی یک نمونهی جدید در موج حرکت به سوی مردمسالاری در آغاز قرن بیست و یکم، مورد مطالعه و ارزیابی قرار گیرد.
در این جستار، به عوامل و مسایل مختلفی تماس گرفته شده که به نحوی با موضوع مورد بحث رابطه دارند، ولی مطالعه به طور عمده بر تأثیر نظام ریاستی قوی انحصاری و متمرکز بر چشمانداز تحکیم دموکراسی و مهار جنگ در افغانستان طبق قانون اساسی ۲۰۰۴ توجه دارد. طرفداران این نظام در افغانستان مدعیاند اتخاذ همچو نظامی به ثبات، مهار جنگ و تحکیم دموکراسی در کشور میانجامد. این مطالعه با بررسی این ادعاها، گزینههای دیگری را نیز با استفاده از تیوریهای مطرح و بحثهای جا افتاده در این زمینه مورد مطالعه قرار میدهد.
11 دیدگاه برای رحِمِ پاره
Mohammad Hassan Arash –
فوق العاده عالی و زیبا !
بسیار مبارک باشد.
در کشور ایران پیدا میشود؟
Mohammad Hassan Arash –
فوق العاده عالی و زیبا !
بسیار مبارک باشد.
در کشور ایران پیدا میشود؟
Rokhsar nimad kabli –
انشاالله به زود ترین فرست سفارش میدهم . برایت افتخار میکنم خواهر جان قندم.
فرشته ایثار –
کتاب رحم پاره تنها یک اثر ادبی نیست؛ فریادیست از دل زنی افغان که با واژههایش زخمهای هزاران زن بیصدا را فریاد میزند. این کتاب را باید خواند، چون روایتگر واقعیتهاییست که اغلب نادیده گرفته میشوند. نویسنده با شجاعت، دردهای نهان، سکوتهای تحمیلشده و نبردهای پنهانی زنان را به تصویر کشیده است؛ نبردی برای بودن، برای حق داشتن، برای زندهماندن در جامعهای که رحم زن را نه بهعنوان آفریننده حیات، بلکه باری بر دوش سنت میبیند.
رحم پاره را باید خواند، چون زبان زنانیست که هیچگاه فرصت فریاد نداشتند. باید آن را خواند تا درک کنیم که پشت چادرهای خاموش، دلهایی زخمی از رنج و مقاومت میتپد. این کتاب را باید خواند تا بفهمیم ادبیات چگونه میتواند پل بزند میان خاموشی و آگاهی، میان درد و درمان، میان حقیقت و تغییر.
مسیر ات سبز عزیز من …
Sayed Abdullah Sayar –
تمنا ایثار یک استعداد فوقالعاده است و درست یادم است که ابتداییترین نوشتههایش مملو از معنا و مفهوم عمیق انسانی بود.
امیدوارم بیشتر و بیشتر بنویسد تا قشنگتر و محکمتر و ماندنیتر بنویسد چون کسانی که شخصیت آرام، پرسشگر و خاموش دارند، مجموعهی از استعدادهای را در خود پنهان دارند که تمنا ایثار نمونهی آن است.
موفق باشی و همیشه سربلند و نویسا
Ferozan Easar Qasimi –
بهعنوان خواهر نویسنده، اما پیش از آن بهعنوان خوانندهای متأثر از عمق واژههای این اثر، با تمام وجود میگویم که «رحم پاره» تنها یک کتاب نیست؛ یک فریاد است، روایتی عریان از حقیقتهایی که سالها پشت پردههای سنت، فرهنگ و سکوت پنهان مانده بودند.
قلم تمنا ایثار، جسور و بیپرواست. او نهتنها واژه مینویسد، بلکه وجدان میتراشد. این اثر، سفریست به لایههای پنهان روان، بدن، تاریخ و هویت زن—زن بهعنوان انسان، آفریننده، پرسشگر و صبور.
«رحم پاره» را باید با چشم دل و ذهنی باز خواند. این کتاب نه برای سرگرمی، بلکه برای آگاهی، بیداری و اندیشیدن نوشته شده است. برای آنان که میخواهند با واقعیتهای پنهانشده روبرو شوند و بدانند درد زن فقط درد جسم نیست، بلکه زخمیست بر روح تاریخ و روان جامعه.
از شما که به این صفحه آمدهاید میخواهم:
این کتاب را نخرید فقط برای کتابخانه، بخرید برای فکر کردن، برای گفتوگو، برای به صدا درآوردن آنچه سالها خاموش مانده.
با افتخار و ایمان به راهی که نویسنده پیموده،
فروزان ایثار قاسمی – با تمام مهر و باور ✍🏼📘
خالد احمد کوهستانی –
کلماتی که میسوزند
زخم میزنند
اما در نهایت مرهماند
تبریک بابت این تولد بزرگ، تولد یک کتاب از دل خاکستر
فنا –
نگفتی این کتاب خاطرات است، داستان است؟ یا گزارش
موضوع را گنگ مطرح ساختید.
Enamullah nabil –
من علاقه مند خواندن این کتاب ارزشمند شما هستم، اگر لطف نموده روان کنید، ممنون میشوم.
باحرمت
انعام الله نبیل
فریحه (خریدار محصول) –
«رحِمِ پاره» را بخوانید؛ صدای زنی از دل تاریکی افغانستان
در روزگاری که خاموشی بر زنان سایه افکنده، رحِمِ پاره صداییست رسا و بیپروا. این کتاب تنها یادداشتهای شخصی یک زن در تبعید نیست، بلکه بازتاب وجدان زخمی یک ملت است. همچنان، روایتی تنها از زنها نیست. روایتی واقعی و جانسوز از آنچه بر افغانستان رفت—نه در گزارشها و خبرها، بلکه در دلها و زندگیهای واقعی.
رحم پاره روایت ایستادن است، آنگاه که همهچیز فرو ریخته؛ فریاد مرد و زنیست که با واژهها از دل ویرانی برخاسته تا فراموش نکند، و فراموش نشود. صدای مردان و زنانیست که از تاریخ و خیابان و خانه رانده شدند، اما هنوز مینویسند، هنوز میجنگند، هنوز زندهاند.
اگر در جستوجوی کتابی هستید که از دل رنج برآید و با حقیقت سخن بگوید، همچنان پر از عشق، امید و انگیزه باشد، اگر میخواهید افغانستان را نه از پشت شیشهی رسانه، که از لابهلای نبض واژهها بشناسید—رحم پاره برای شماست.
🔸 این کتاب مناسب کیست؟
برای خوانندگانی که به ادبیات مقاومت، روایتهای زنانه، خاطرات مهاجرت، و تاریخ پنهان ملتها دل بستهاند.
🔸 چرا رحِمِ پاره را بخوانیم؟
زیرا روایت انسانهاییست که صدایشان کمتر شنیده شده. زیرا تاریخ، تنها با ثبت دردها و ایستادگیعا و امید کامل میشود. زیرا زنان افغانستان، با نوشتن زنده ماندهاند.
📘 این کتاب را بخوانید اگر میخواهید:
• از تجربهی زیستهی سقوط افغانستان بدانید
• صدای واقعی زنان, مردان، نظامیهای پیشین و نسل جوان را بشنوید
• با روایتی انسانی و صادقانه همدل شوید
• با درد، امید و ایستادگی آشنا شوید
🛒 هماکنون سفارش دهید و به جمع کسانی بپیوندید که باور دارند روایت، نخستین گام مقاومت است.
Fariha Easar (خریدار محصول) –
«رحِمِ پاره» را بخوانید؛ صدای زنی از دل تاریکی افغانستان
در روزگاری که خاموشی بر زنان سایه افکنده، رحِمِ پاره صداییست رسا و بیپروا. این کتاب تنها یادداشتهای شخصی یک زن در تبعید نیست، بلکه بازتاب وجدان زخمی یک ملت است. همچنان، روایتی تنها از زنها نیست. روایتی واقعی و جانسوز از آنچه بر افغانستان رفت—نه در گزارشها و خبرها، بلکه در دلها و زندگیهای واقعی.
رحم پاره روایت ایستادن است، آنگاه که همهچیز فرو ریخته؛ فریاد مرد و زنیست که با واژهها از دل ویرانی برخاسته تا فراموش نکند، و فراموش نشود. صدای مردان و زنانیست که از تاریخ و خیابان و خانه رانده شدند، اما هنوز مینویسند، هنوز میجنگند، هنوز زندهاند.
اگر در جستوجوی کتابی هستید که از دل رنج برآید و با حقیقت سخن بگوید، همچنان پر از عشق، امید و انگیزه باشد، اگر میخواهید افغانستان را نه از پشت شیشهی رسانه، که از لابهلای نبض واژهها بشناسید—رحم پاره برای شماست.
🔸 این کتاب مناسب کیست؟
برای خوانندگانی که به ادبیات مقاومت، روایتهای زنانه، خاطرات مهاجرت، و تاریخ پنهان ملتها دل بستهاند.
🔸 چرا رحِمِ پاره را بخوانیم؟
زیرا روایت انسانهاییست که صدایشان کمتر شنیده شده. زیرا تاریخ، تنها با ثبت دردها و ایستادگیعا و امید کامل میشود. زیرا زنان افغانستان، با نوشتن زنده ماندهاند.
📘 این کتاب را بخوانید اگر میخواهید:
• از تجربهی زیستهی سقوط افغانستان بدانید
• صدای واقعی زنان, مردان، نظامیهای پیشین و نسل جوان را بشنوید
• با روایتی انسانی و صادقانه همدل شوید
• با درد، امید و ایستادگی آشنا شوید
🛒 هماکنون سفارش دهید و به جمع کسانی بپیوندید که باور دارند روایت، نخستین گام مقاومت است.