ما بچه های قبیله
$8.00پدر بر من نامی نهاد: داوود
مادر صدایم زد: داوود
معلم ندا در داد: داوود
و من جواب دادم: حاضر
غربیها صدا زدند: آسیایی، جهانسومی
لبخندی زدند: رو به رشد
ایرانیها فریاد زدند: آهای افغانی
افغانها خطابم کردند: تاجیک
گفتم: من داوودم
غربیها گفتند: انتحاری، واپسگرا
ایرانیها گفتند: اتباع، بیفرهنگ
افغانها گفتند: جاسوس
فریاد زدم من از انتحاری نفرت دارم
غربیها گفتند: بنلادن را میشناسی!
گفتم: همسایه من همفرهنگ توأم
ایرانیها گفتند: بیل و کلنگت را دیدهایم!
فریاد زدم: هموطن من جاسوس نیستم
گفتند: ثابت کن!
گفتم: چگونه؟
گفتند: بگو پوهنتون!
9 دیدگاه برای ابر موفرفری
حکمت –
بسیار مبارک است عزیز من ????
khalil –
بسیار زیباست
دوست داشتم در ایران سفارش خرید می دادم
سید مجتبی سیدی –
بسیار عالی ، بینظیر و در خور ستایش
هادی دلاور –
این اشعار واقعا انسان را در تلاطم از اشعار پر شور و پر هیجان فرو می برد.
زکریا فصیحی –
این موفقیت عالی را به احسان عزیز تبریک عرض می کنم. جور باشی رفیق. این شعرت هم عالی است، فقط در میان ردیف، «سراینده ها…» خالی است. (با چشمک).
امیدوارم چشمه ذوقت بجوشد و بجوشد و باز هم بجوشد.
محرم علی عالمیان –
احستنم خیلی عالی و با مفهوم بود دورد بر شما.
محمد رضا اکرمی –
این شعر انتخاب خوبی است به عنوان پرچم کتاب.
قالب از قدیم دارد و واژه از حال.
Abdulhasib Noori –
در جهان فعلی این سبک جدید وتازه برای خواننده گان احساس ولذت می دهد.
علی –
یک کتاب عالی هستش