-
بازارچه تاشقرغان
$10.00 × 1
جمع كل سبد خريد: $10.00
خراسان است اینجا
$20.00کتاب حاضر، راجع به سرنوشت فارسی – تاجیکی، اندیشة ملّی، جنبش‌های فرهنگی و سیاسی در تاجیکستان و تلاشی است که برای زنده نگه‌داشتن تاریخ فرهنگ و زبان فارسی. این کتاب ابتدا به‌صورت مقالة فارسی و سپس در سال 1997 میلادی به خطّ سرلیک به شکل کتاب در تاجیکستان انتشار یافت. مطالب این کتاب در پنج بخش اصلی معنویت، زبان و احیای ملّی تاجیکستان، حیات امر معنوی است، خراسان است اینجا، هویت فرهنگی و جهان‌گرایی، اندیشة ملّی تنظیم‌شده است. مؤلّف این کتاب، نخستین شخصیت علمی و فرهنگی تاجیکستان است که به‌عنوان عضو فرهنگستان زبان و ادبیات ایران برگزیده شد.
4 دیدگاه برای ذکر افغان؛ در اسناد بازمانده از دستبرد زمان | دورۀ ۲ جلدی
روح الله وسیم –
این کتاب در افغانستان کجا به دست بیارم
هزاره اوغان –
(افاغنه) تاریخی هزاره های تاتار و مغول ها بودند. این در متون متعدد تاریخی ذکر شده. افغان های متاخر/امروزی ائتلاف قبایل مختلف (از جمله گروه‌هایی مانند هزاره‌های افغان) که به صورت جمعی به نام افاغنه یا افغان شناخته می‌شدند تشکیل شده. پشتو زبان ها بیشتر در ۱۵۰-۲۰۰ سال اخیر افغانیزه و افغان خطاب شده اند. (منابع – ذبده التواریخ، تاریخ سیاح و و….)
امید ابرار –
عالی و خیلی پر محتوا.
Amir Andari –
یکی از نکات مهم برای تأمل، تکامل زبان پشتو به شکلی است که امروزه می‌شناسیم. به گفتهٔ محمود طرزی، زبانی که توسط «افاغنه» تاریخی – اشاره به ائتلاف قبایل مختلف (از جمله گروه‌هایی مانند هزاره‌های افغان) که به صورت جمعی به نام افاغنه یا افغان شناخته می‌شدند – صحبت می‌شد، در اصل «اوغانی» یا «افغانی» نامیده می‌شد. این زبان اولیه افغانی ممکن است به عنوان نمونه اولیه پشتوی مدرن عمل کرده باشد. در مراحل اولیه، اوغانی به قدری با فارسی هم‌سو بود که به راحتی به عنوان یک زبان مجزا تشخیص داده نمی‌شد.
اما پس از ویرانی‌هایی که توسط مغول‌ها و تیمور لنگ به بار آمد، بسیاری از فارسی‌زبانان با سواد (یا تاجیک‌ها) یا کشته شدند یا مجبور به مهاجرت به مناطق مرکزی ایران و هند شدند. این وضعیت خلأ فرهنگی و زبانی به وجود آورد، به ویژه در مناطقی مانند سیستان، که اجازه داد عناصر هندو تازه‌وارد در آنجا مستقر شوند. اعتقاد بر این است که این پویایی جدید، راه را برای ظهور آنچه بعداً به عنوان پشتو شناخته شد هموار کرد، اگرچه در آن زمان هنوز به آن اوغنی گفته می‌شد.
به طور مشابه، در بخش شرقی خراسان، پس از ظهور شخصیت‌هایی مانند اخوند دارویزه و پیر روشان، شواهدی از توسعه زبانی مشابه مشاهده می‌شود. زبان جدیدی پدیدار شد که ویژگی‌های زیادی با پشتوی مدرن مشترک داشت و مقدار قابل توجهی از واژگان فارسی را نیز در بر می‌گرفت.
سپس، با ورود بریتانیا به هند، شرقی‌شناسان شروع به طبقه‌بندی این گویش‌های مرتبط تحت برچسب «پشتو» کردند. به مرور زمان، دولت مدرن افغانستان از استفاده از واژه «افغانی» در گفتمان رسمی خود فاصله گرفت و پشتو را به عنوان زبان متمایز این منطقه تثبیت کرد.