یادوارههای عارف چاهآبی
$31.00تألیف، تدوین و ترجمه در بخشهای ادبی و فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، دینی و سیاسی حایز اهمیت است زیرا نسل موجود به آن دسترسی پیدا میکنند و نسل بعدی در روشنی کارکرد خلفشان قرار میگیرند.
هر اثری که حلۀ چاپ مییاید در حقیقت دُرهای آبدار سخن در قالب نظم و نثر از تندباد حوادث و نابودی در امان باقی خواهد ماند.
سال تولد عارف 1260 خورشیدی برابر به 1886 میلادی است که بعد از 63 سال زندگی پربار در سال 1322 خورشیدی مطابق 1934 میلادی در چاهآب پدرود حیات گفت.
عبدالله عارف نهتنها در زادگاهش افغانستان بلکه در شهرهای آنسوی آمودریا؛ بخارا، سمرقند، ترمز، قراتگین، پتهکیسر، کولاب، بلجوان و خوقند مشهور و شناخته شده است. در این شهر دوستان خوبی یافته و در مجالس بیدلخوانی ماوراالنهر توانایی زیادی در تفسیر و تحلیل اشعار میرزا عبدالقادر بیدل کسب نموده است. این سخنسرای بیبدیل در حدود شصت هزار بیت سروده، از جملۀ اشعارش یکی بر ششم آن دستیاب گردیده که در سال 1373 خورشیدی حُلۀ چاپ یافت.
هستند کسانی که به این باورند که یک تعداد اشعار پرخاشگرانه، انتقادی، اصلاحی و اجتماعی عارف بنابر مصلحتها از چاپ بازماندهاست، من به حیث مهتمم دیوان عارف به صراحت میگویم که چنین کاری صورت نگرفته است. امیدوارم خوانندگان محترم بعد از مطالعۀ این بیت قضاوت خود را داشته باشند.
چو نیست اهل قناعت نمیشود قانع
بهانهجو بهکجا بیبهانه میماند