تا وارد بهشت افغانستان می‌شوید دو نفر آدم ریش‌دار با لباس‌های مرتب و صورت نورانی، یکی به‌نمایندگی از شورای علمای شیعه و دیگری به‌نمایندگی از شورای علمای سنی، به استقبال شما می‌آیند. کاسه آبی به شما می‌دهند تا خستگی‌تان در برود. آنگاه از شما می‌خواهند که قبل از ورود کامل به بهشت، در حمام حوض کوثر استحمام کنید. روی دیوار حمام با خط درشت اما بدریخت نوشته شده، «حمام مردانه مخصوص طبقه ذکور.» وقتی وارد حمام شدید، پشت پرده می‌روید، کفن خود را می‌کشید و روی چنگکی آویزان می‌کنید. با ریختن اولین کاسه آب بر پشت خود متوجه می‌شوید که آب کثیف است و به جای این که پاک شوید شاش‌انگیز شده‌اید. سر خود را از حمام بیرون می‌کنید تا علمای کرام را از این نقص فنی باخبر بسازید، متوجه می‌شوید که کفن شما نیست. آره! کفنی که اقارب شما از پول قرض تهیه کرده بودند و شما آن را روی میخ آویزان کرده بودید، را علما برده‌اند. پس از چند ساعت دشنام دادن به زمین و آسمان مجبور می‌شوید لخت مادرزاد از حمام بیرون شوید. نگران نباشید. در بهشت افغانستان شما تنها کسی نیستید که لخت شده‌اید. کفن همه را برده‌اند.